اولین گزارشات در ارتباط با ساختارهای درون سلولی شبه میتوکندری به 150 سال پیش برمیگردد. واژه میتوکندری که از دو کلمه یونانی mitos بمعنی نخ یا رشته و chondros به معنی گرانول منشا گرفته است؛ برای اولین بار صد سال پیش مورد استفاده قرار گرفت. عملکرد اصلی این ارگانل کروی یا میلهای شکل که صدها عدد از آن در یک سلول وجود دارد، فسفریلاسیون اکسیداتیو است؛ به عبارت دیگر اکسیداسیون سوبستراها به Co2 و آب و فراهم کردن ترکیب پر انرژی ATP برای سلولها؛ و به همین دلیل است که میتوکندری را نیروگاه یا موتورخانه سلول نیز مینامند. بیماریهای دژنراتیو بسیار زیادی تا به امروز با نارساییها و اختلالات میتوکندری مرتبط شدهاند. این بیماریها میتوانند در اثر موتاسیون در DNA میتوکندری و یا DNA هسته ایجاد شوند. اولین بیماریهای میتوکندریایی که در سطح مولکولی درک شدند؛ در یک بیمار CPEO (فلج مزمن پیشرونده عضلات چشمی خارجی) و KSS (سندرمkearns-sayre) گزارش شدند. در همان زمان wallace موتاسیونی نقطهای را در ژن ND6 گزارش کرد که با LHON (نوروپاتی چشمی ارثی لبر) مرتبط است. در سال 1990، دوموتاسیون جدید، یکی در ژن لایزیل- tRNA در سندرم MERRF و دیگری در ژن لوسیل – tRNA در سندرم MELAS گزارش شدند. طیف فتوتیپی بیماریهای میتوکندریایی از میوپاتیهای نادر تا بیماریهای متعدد را شامل میشود. برخی موتاسیونهای mtDNA، علائم و نشانههای منحصر و ویژهای دارند؛ مثل جهشهای اشتباهی که موجب نوروپاتی چشمی ارثی لبر میشوند در حالیکه بقیه تظاهرات مولتی سیستم متنوعی را شامل میشوند مثل جهشهای حذفی که موجب CPEO میشوند. بیماریهای میتوکندریایی بواسطه وراثت مادری، وراثت منرلی و نیز نوترکیبیهای دوتایی نو، قادر به انتقال میباشند. این پیچیدگی ژنتیکی از این حقیقت ناشی میشود که میتوکندری از حدود 1000 ژن که در بین ژنوم میتوکندری و هسته پخش شدهاند، تشکیل شده است. علاوه بر این بیماریهای میتوکندریایی غالباً شروع تاخیری و یک دوره پیش رونده دارند که احتمالاً از تجمع جهشهای سوماتیک mtDNA در بافتهای post-mitotic حاصل شدهاند. این موتاسیونهای سوماتیک mtDNA همچنین در سرطان و پیری نیز نقش دارند. اگرچه بیماریهای میتوکندریایی هر ارگانی را ممکن است درگیر کنند اما این بیماریها غالباً CNS، عضلات اسکلتی، قلب، کلیه و سیستمهای اندوکرین را تحت تاثیر قرار میدهند. علت این پیچیدگیهای فتوتیپی، نقش مهم میتوکندری در انواع پروسههای سلولی شامل تولید انرژی سلولی بوسیله فسفریلاسیون اکسیداتیو، تولید گونههای سمی فعال اکسیژن (ROS) به عنوان یک محصول جانبی در فسفریلاسیون اکسیداتیو و تنظیم شروع آپوپتوزاز طریق فعال شدن نفوذپذیری پورهای انتقالی میتوکندری (mtPTP) است.