این مطالعه یک سیستم ساختاری نوین را به نام سیستم JK معرفی می کند که از دیوارهای JK به عنوان عناصر ساختاری اصلی آن استفاده می کند. دیوارهای JK اولین بار، توسط جوزف کیفر (Joseph Kiefer) پیشنهاد شده است، این دیوار نوعی دیوار برشی است که با استفاده از پانل های JK از بتن پلی استری منبسط شده با وزن بسیار سبک (EPS) و میله گردهای فولادی سخت ساخته شده است.
این مقاله، به صورت تجربی وضعیت نمونه دیوارهای JK را با موارد تقویتی مختلف و سطح نیروی گرانشی مورد ارزیابی قرار می دهد که در بارگیری های دوره ای شبه استاتیک لود می شوند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که دیوارهای JK می توانند نیازهای قابل انعطاف زیادی را تحمل کنند که با لوپ های فرضی ثابتی ایجاد شده اند. تمامی نمونه ها نیز از نظر عددی برای بدست آوردن ابزار تحلیلی معتبر مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مقاله این مورد نشان داده شده است که، بتون هایی که مقاومت پایینی دارند، و اخیرا، به عنوان مصالح غیر ساختاری شناخته شده اند، را می توان به صورت بتون های ساختاری مورد استفاده قرار داد که وضعیت رضایت بخشی را دارا می باشند. در نهایت، یک ساختمان هفت طبقه با سیستم JK، موارد ذکر شده در بالا را در این مقاله مورد توجه قرار داد. با این حال، هنوز مطالعات بیشتری لازم است تا تمام ویژگی های کوتاه و بلند مدت عناصر مربوط به بتون های ساختاری EPS را به طور کامل بدست آوریم.
